Szlaki turystyczne wokół siedlisk żubrów

Białowieża i Puszcza Białowieska

Szlak Zielony ? Hajnówka/Białowieża ( 25 km)

Szlak prowadzi z Hajnówki, przez rezerwat krajobrazowy im. W. Szafera do wsi Białowieża. W Hajnówce warto zwrócić uwagę na nowoczesną zabudowę cerkiewną (co roku w mieście odbywają się Festiwale Muzyki Cerkiewnej). W Białowieży koniecznie obejrzeć należy Park Pałacowy zaprojektowany w stylu angielskim, Muzeum Przyrodniczo-Leśne z niezwykłą kolekcją batalionów oraz bardzo ciekawą ekspozycją stałą.

Szlak żółty ? Białowieża/Narewka (21 km)

Trasa biegnie z Białowieży przez wieś Pogorzelce i Uroczysko Stara Białowieża. Docierając do Uroczyska warto zwrócić uwagę na ścieżkę edukacyjną – Szlak Dębów Królewskich. Dalsza część szlaku biegnie Drogą Narewkowską do miejscowości Narewka, w której koniecznie trzeba zwiedzić cerkiew pod wezwaniem św. Mikołaja, cmentarz żydowski oraz ośrodek ludowego narciarstwa i koronkarstwa.

Szlak niebieski ? Białowieża/Zwierzyniec (17 km)

Aby dotrzeć do początku szlaku należy udać się w stronę Dworca Białowieża Towarowa. Szlak rozpoczyna się przy zabytkowym, drewnianym budynku dworca i prowadzi przez wsie Podolany I i Podolany II i dalej leśną drogą do Ośrodka Edukacji Leśnej ?Jagiellońskie?. Stąd droga biegnie Trybem Jagiellońskim do wsi Czerlonka (znajdowała się tu kiedyś smolarnia i węglarnia) i dalej do Osady Zwierzyniec, w której warto zwiedzić zabytkowy park, pozostałość po postumencie żubra upamiętniającego polowanie w tych lasach cara Aleksandra II. We wrześniu br., w ramach obchodów Roku Żubra, pomnik żubra powróci na swoje historyczne miejsce po ponad osiemdziesięcioletniej nieobecności.

Żebra Żubra ? ścieżka przyrodnicza (3,5 km)

Jest to stosunkowo krótki, ale bardzo interesujący pod względem przyrodniczym szlak składający się z ciągu grobli i kładek biegnących z Białowieży do Rezerwatu Pokazowego Żubrów. Ciąg turystyczny biegnie głównie przez podmokłe lasy olszowe i olszowo – jesionowe oraz dawne zarastające łąki w dolinie Narewki. Idąc ścieżką można podziwiać  pomnikowe drzewa, obserwować ptaki.

Bieszczady

Szlak Czerwony – Główny Szlak Beskidzki, im. Kazimierza Sosnowskiego (519 km)

Szlak ten biegnie z Ustronia (Beskid Śląski) do Wołosatego (Bieszczady). Jest to najdłuższy szlak w polskich górach. Na obszarze Bieszczadów rozpoczyna się w Komańczy i biegnie dalej przez Duszatyn, Jeziorka Duszatyńskiego, przez Chryszczatą (997m n.p.m.), Przełęcz Żebrak (816m n.p.m.), Wołosań (1071m n.p.m.), Cisną, Małe Jasło (1102m n.p.m.), Jasło (1153m n.p.m.), Okrąglik (1101m n.p.m.), Smerek (1222m n.p.m.), Przełęcz M. Orłowicza (1078m n.p.m.), Połoninę Wetlińską (1255m n.p.m.), Brzegi (Berehy) Górne, Połoninę Caryńską (1297m n.p.m.), Ustrzyki Górne, Szeroki Wierch (1268m n.p.m.), Przełęcz pod Tarnicą (1275m n.p.m.), Halicz (1333m n.p.m.), Rozsypaniec (1280m n.p.m.) aż po Wołosate. To niezwykle malowniczy szlak. Oczywiście, aby go przejść trzeba w Bieszczadach spędzić kilka dni, ale na pewno warto.

Szlak niebieski ? szlak graniczny

Jest to szlak ciągnący się wzdłuż naszej południowej granicy biegnie z Grybowa (Beskid Niski) do Białej k/Rzeszowa. W Bieszczadach zaczyna się na Przełęczy Radoszyckiej i ciągnie się przez nadgraniczny Nowy Łupków, Wysoki Groń (905m n.p.m.), Czerenin (928m n.p.m.), Stryb (1011m n.p.m.), Sinkową (995m n.p.m.) i dalej przez Rypi Wierch (1003m n.p.m.), Okrąglik (1101m n.p.m.), Rabią Skałę (1199m n.p.m.), Wielka Rawka (1304m n.p.m.), Ustrzyki Górne, Wołosate, Przełęcz pod Tarnicą (1275m n.p.m.), Bukowe Berdo (1313m n.p.m.), Magurę Stuposiańską (1016m n.p.m.), Dwernik, Otryt, Polanę, Teleśnicę Oszwarową, Ustrzyki Dolne, Kamienną Lawortę (769m n.p.m.), Brańcową (667m n.p.m.), Jureczkową, Suchy Obycz (618m n.p.m.), Kalwarię Pacławską, aż po Gruszków.

Puszcza Borecka

 Ścieżka z Olecka do pałacu w Białej Oleckiej (23 km)

Ścieżka biegnie z Olecka, przez Sedranki; Babki Oleckie, do Białej Oleckiej, a w drodze powrotnej przez Monety, Golubki, Sedranki aż do Olecka. Na trasie warta zobaczenia jest infrastruktura kolejki wąskotorowej, meandry Legi w Sedrankach, Szwedzki Szaniec, pałac w Białej Oleckiej, pozostałość po jeziorze Białym w Białej Oleckiej, a w drodze powrotnej wspaniałe krajobrazy między Monetami i Golubkami.

Ścieżka Doliną Rospudy (44 km)

Ta stosunkowo długa ścieżka wiedzie trasą z Olecka wzdłuż rzeki i jeziora Rospuda między Bakałarzewem i wsią Supienie na północno-zachodnim krańcu jeziora Rospuda. Od Bakałarzewa ciągnie się na północ wzdłuż rzeki Rospudy obok jeziora Siekierowo do Matłaka, następnie wzdłuż wschodniego brzegu jeziora Garbaś i rzeki Rospudy  przez Szafranki do Filipowa, za Filipowem do Carnego i Supieni, następnie między jeziorami Rospuda i Wysokim do Filipowa, zachodnią stroną jeziora Garbaś obok jeziora Głębokiego do Bakałarzewa. Główna atrakcja trasy to wspaniałe widoki na dolinę Rospudy (na całej trasie), jezioro Siekierowo, urokliwe widoki na jezioro Rospuda z jej północnego, wysokiego brzegu, jezioro Głębokie i bunkry na zachodnim brzegu Rospudy koło Bakałarzewa.

Kampinoski Park Narodowy

Szlak zielony  – Żelazowa Wola/Granica/Kampinos/Zaborów/Dziekanów Leśny (57 km)

Pierwsza część szlaku, aż po Kampinos, nosi imię Fryderyka Chopina, zaś druga od Roztoki do Dziekanowa Leśnego – imię prof. Wojciecha Jastrzębowskiego, organizatora pierwszych wycieczek przyrodniczych do Puszczy Kampinoskiej. Szlak startuje w Żelazowej Woli, gdzie urodził się Fryderyk Chopin. We wnętrzach zachowanego dworku odbywają się koncerty chopinowskie. Kolejnym punktem na szlaku jest miejscowość Granica i znajdujące się w niej Muzeum Kampinoskiego Parku Narodowego. Następną osadą na szlaku jest wieś Kampinos, w której zachowały się resztki parku i dwór z XIX w. oraz drewniany kościół z drugiej połowy XVII wieku. Stąd szlak biegnie m.in. przez rezerwat ?Narty? z najstarszym zachowanym zwartym drzewostanem puszczańskim.

Puszcza Knyszyńska

Szlak niebieski ? Kruszyniany/Waliły (19 km)

Szczególny charakter temu szlakowi nadaje fakt, iż prowadzi on przez tereny zamieszkałe przez potomków Tatarów, których sprowadził na te tereny Jan III Sobieski, nadając im za zasługi dla Rzeczypospolitej ziemie i szlachectwo. Szlak ten rozpoczyna się we wsi Kruszyniany, gdzie znajduje się najsłynniejszy w naszym kraju drewniany meczet z XVIII w. przebudowany w połowie XIX w. i cmentarz muzułmański. Waliły to miejscowość słynąca z walk w czasie Powstania Styczniowego 1863 roku. Szlak Tatarski  to atrakcja turystyczna powiatu sokólskiego. Pozwala ona przyjrzeć się śladom mozaiki kulturowo-etnicznej wschodnich ziem dawnej Rzeczypospolitej.

Woliński Park Narodowy

Szlak czerwony zwany Morskim – Międzyzdroje/Wisełka/Międzywodzie (16 km)

Szlak ten biegnie z Międzyzdrojów wybrzeżem Bałtyku, przez Wisełkę do latarni morskiej ?Kikut?. Niegdyś na wzniesieniu Strażnica stała wieża widokowa o wysokości 12 m; od 1962 r. działa tu całkowicie zautomatyzowana latarnia o zasięgu światła do 16 mil morskich (niedostępna dla zwiedzających). Dalej trasa szlaku wzdłuż  rezerwatu im. dr. S. Jarosza do Międzywodzia. Na trasie tego szlaku strome klify i wzgórza umożliwiają podziwianie zapierających dech w piersiach panoram. Rezerwat im. dr. S. Jarosza o powierzchni 9,45 ha, zlokalizowany na północny-zachód od Wisełki. Znajdują się tutaj chronione kępy buczyny storczykowej, otoczone borem sosnowym.

Szlak zielony? Miedzyzdroje/Kołczew (ok.11 km)

Szlak zielony biegnie z Międzyzdrojów wzdłuż Rezerwatu Pokazowego Żubrów i dalej lasami do jeziora Czajczego, a stamtąd do Kołczewa. Warto na szlaku zobaczyć tzw. żubrowisko, czyli Zagrodę Pokazową żubrów znajdującą się na terenie gminy Międzyzdroje, 1,2 km od miasta. Pierwsze żubry sprowadzono tutaj z Puszczy Boreckiej w 1976 r. Już w tym samym roku przyszło na świat pierwsze żubrzątko. Obecnie żyje tam 10 żubrów, w tym nowo narodzone cielaki. Obok żubrowiska są jeszcze wybiegi z dzikami, sarnami oraz woliera z czterema orłami bielikami, symbolem Wolińskiego Parku Narodowego.

Szlak niebieski ? Miedzyzdroje/Karnocice/Dźwinówek (ok.17 km na terenie Parku ? całkowita długość 74.5 km)

Szlak niebieski zaczyna się w Międzyzdrojach, skąd biegnie porośniętymi starymi lasami wzgórzami morenowymi przez Wicko, Wapnicę, koło jeziora Turkusowego do Karnocic. Ma on na terenie Parku długość ok. 17 km. Na całej trasie można podziwiać Zalew Szczeciński, panoramę Obniżenia Kodrąbskiego oraz wejść na Góry Mokrzyckie, obejrzeć kilka wiosek rybackich i miejscowości letniskowych.